درباره بیماری سارس

بیماری سارس چیست؟

 

علائم اصلی بیماری تب بالای 38 درجه ، سرفه خشک ، گلودرد ، تنفس مشکل یا اختلالات تنفسی و شواهد رادیوگرافیک پنومونی می‌باشد ، سایر علائم نیز عبارتند از : سردرد ، درد مفاصل و ماهیچه‌ها ، بی اشتهائی ، اختلال هوشیاری ، راش و اسهال

روش درمان بیماران مبتلا به SARS چگونه است ؟
علیرغم تلاش پزشکان ، فعلا دارویی جهت درمان پیدا نشده است و تا حال آنتی بیوتیکی در این زمینه مؤثر نبوده است ولی داروی ریباورین با یا بدون تجویز استروئید با نتایج نامعلوم مصرف شده است. لذا برای کنترل بیماری در جامعه پیشگیری از اهمیت بسزایی برخوردار است.

سرعت گسترش بیماری چگونه است ؟
SARS نسبت به آنفلونزا کمتر عفونی است دوره کمون آن 7-2 روز ( بطور متوسط 5-3 روز ) می‌باشد مسافرت‌های بین‌المللی ریسک گسترش سریع بیماری را افزایش می‌دهد.

روش انتقال بیماری‌ چگونه است ؟
انتقال از شخص به شخص از طریق قطرات تنفسی و ترشحات بدن فرد بیمار بوده و بیشتر در افرادی که در بیمارستان یا در خانه با بیمار تماس نزدیک داشته‌اند صورت می‌گیرد بنابراین در صورت مراقبت از بیمار ، زندگی با وی و یا تماس نزدیک با ترشحات تنفسی ، مایعات بدن یا مدفوع بیماران ، احتمال انتقال بیماری وجود دارد.

نحوه برخورد با بیماران مبتلا به SARS چگونه است ؟
بیمار باید از نظر تنفسی و سایر ترشحات ایزوله شود. معاینه بیماران توسط کارکنان و پزشکان باید با ماسک و عینک و پوشش سر و دستکش صورت گیردInfection control guidance) (Hospital . دست ها قبل و بعد از تماس با فرد بیمار می‌بایستی شسته شود. بیمار باید در اتاق در بسته با فشار منفی نگهداری شده ولی پنجره‌ها را می توان برای تهویه خوب باز گذاشت ( ولی این پنجره‌ها نباید به محل‌های عمومی باز شود ).

 

 

 

بیماری سارس چیست؟

 

این سندرم یک بیماری تنفسی با علت نامشخص می باشد . اولین مورد بیماری در نوامبر سال ۲۰۰۲ در چین گزارش شده و پس از آن بیماری به کشورهای ویتنام ، هنگ کنگ ، سنگاپور واندونزی گسترش یافت . همچنین د رکشورهای کانادا و ایالات متحده نیز مواردی گزارش شده است .

علائم و نشانه ها :

بیماری معمولاً با تب بالای ۳۸ درجه سانتیگراد شروع شده و معمولاً همراه با لرز ، سردرد ، بی حالی و بدن درد می باشد . همچنین گاهی اوقات بیماری با علائم تنفسی شروع می شود .

پس از ۷-۳ روز بیمار دچار سرفه های خشک و بدون خلط شده که می تواند پیشرفت کرده و منجر به اشکالات تنفسی و کمبود اکسیژن در خون شود . در ۱۰ تا ۲۰ درصد موارد ، بیماران به تهویه مکانیکی نیاز پیدا می کنند .

دوره نهفتگی بیماری :

این دوره بطور معمول ۷-۲ روز می باشد اگر چه طبق بعضی گزارشات می تواند ۱۰ روز نیز بطول بیانجامد .

نحوه انتشار بیماری :

تماس نزدیک با بیمار باعث سرایت بیماری می شود و افراد در معرض خطر شامل : پرسنل مراکز بهداشتی و افراد خانواده بیمار می باشند . این افراد بعلت تماس مستقیم با ترشحات ریوی و مایعات بدن بیمار آسیب پذیر می باشند .

عامل ایجاد کننده بیماری :

عامل ایجادکننده بیماری کاملاً مشخص نمی باشد . در ۲۵ مارس Cdc ( مرکز کنترل پیشگیری بیماریها در آمریکا ) اعلام کرد یک کرونا ویروس نامشخص را در دو بیمار شناسائی کرده اند . این یافته ها ابتدائی بوده و مدرک دقیقی مبنی بر ارتباط این ویروس با بیماری وجود ندارد . فرم های شناخته شده کرونا ویروس باعث سرماخوردگی و عفونتهای دستگاه تنفس فوقاتی می شوند .

علائم آزمایشگاهی :

۱ - رادیوگرافی قفسه سینه که نمایانگر ذات الریه یا سندرم حاد ودیسترس تنفسی می باشد .

۲ - آزمایش خون که نشانگر کاهش میزان پلاکت ( ترومبوسیتوپنی ) و کاهش گلبولهای سفید ( لکوپنی )‌ می باشد .

درمان طبی :

در حال حاضر بدلیل نامشخص بودن علت بیماری درمان خاصی توصیه نمی شود . اما از طرفی رژیم های درمانی قابل استفاده شامل آنتی بیوتیک هائی می باشند که درمان شناخته شده عوامل باکتریائی ذات الریه غیرعادی می باشند . همچنین از درمانهای ضدویروس نیز استفاده شده و استروئید ها بهمراه داروهای ضد ویروس و ضد میکروب استفاده می شوند .

هشدار هایی در مورد مسافرت به مناطق آلوده :

جهت مسافرت به مناطق آلوده توصیه می شود در صورت غیرضروری بودن سفر ، انجام آن به بعد موکول شود . در ضمن افرادی که اخیراً به مناطق آلوده مسافرت کرده اند باید توجه داشته باشند که اگر ظرف ۱۰-۷ روز پس از بازگشت از سفر دچار تب ، سرفه و مشکلات تنفسی شدند هر چه سریعتر به پزشک یا مراکز درمانی مراجعه کنند .



چگونه از ابتلا به Sars پیشگیری کنیم ؟

سندرم تنفسی حاد شدید از طریق تنفس قطرات سرفه و عطسه شدید بیمار که در هوا منتشر شده است به فرد سالم منتقل می شود . این مسئله باعث می شود که Sars از طریق هوا و اشیاء آلوده شده منتقل شود . برای پیشگیری از گسترش بیماری مابین افراد خانواده بیماران و کارکنان مراکز بهداشتی توصیه می شود که احتیاطات ایمنی ذیل برای حداقل ۱۰ روز بعد از اتمام تب و علائم تنفسی اجرا شود .

۱ - ارتباطات بیرون از منزل بیماران باید محدود شده و بیمار به محل کار ، مدرسه و سایر اماکن عمومی مراجعه نکند .

۲ - در این دوره ۱۰ روزه تمام اعضای خانواده فرد مبتلا باید به دقت توصیه های مربوط به بهداشت دست مانند شستشوی مکرر دست و استفاده از محلولهای حاوی الکل را اجرا کند .

۳ - بیماران باید قبل از عطسه یا سرفه از یک دستمال برای دهان یا بینی خود استفاده کنند . در صورت امکان فرد مبتلا در دوره بیماری و یا در دوره نقاهت باید در طی تماس نزدیک با افراد سالم از ماسک استفاده کند . در صورتی که بیمار قادر به استفاده از ماسک نیست سایر افراد خانواده باید هنگام تماس نزدیک با بیمار از ماسک استفاده کنند .

۴ - باید هنگام هر گونه تماس با مایعات بدن فرد مبتلا از دستکش های یکبار مصرف استفاده شود . همچنین بلافاصله بعد از آن دستکش ها از دست خارج شده و دور انداخته شود ودست ها شسته شوند . دستکش ها نباید مجدداً مورد استفاده قرار گیرند و نباید جایگزین شستشوی صحیح دست شوند .

۵ - وسایل صرف غذا ، حوله و رختخواب فرد بیمار نباید توسط سایر اعضاء خانواده مورد استفاده قرار گیرد . البته استفاده از این وسایل توسط دیگران بعد از شستشوی معمولی با آب داغ و صابون منعی ندارد .

۶ - نیازی نیست که فعالیت های بیرون از منزل سایر اعضای خانواده محدود شود مگر اینکه علائم بیماری مانند تب و اشکالات تنفسی پدیدار شوند .

۷ - توصیه می شود سفرهای غیرضروری به چین ، هنگ کنگ ، هانوی ، ویتنام و سنگاپور تا اطلاع ثانوی به تعویق انداخته شود